CORONA VE MİNİMALİST YAŞAM

Ben bahçeli evde büyüdüğüm için, böyle evleri çok severim.

Çalışmaya ara verip, dinlenmeye geçtiğim bir gün;
‘Bahçeli bir evimiz olsaydı nasıl olurdu? ‘diye düşünürken, internette dolaşmaya başladım.
Şöyle küçük bir bahçesi olan 1+1 özellikte olup, içinde bir evin ihtiyacı olan ne varsa bulunduğu, bahçesine beşer kök salatalık, domates, biber, marul, maydanoz ekebildiğimiz; bahçenin kenarlarında kayısı, nar, erik, kiraz, portakal, limon, bodrum mandalini ağaçları olan; Melissa Yasemin, Hanımeli, Leylak, pembe Begonvil, Sümbül, Nergis gibi çiçekleri dikebildiğim ama aynı zamanda site içinde olan bir ev olmalı. Her yeri ışık, aydınlık, ferah, enerjisi yüksek olmalı. Mutfakta yemek pişirirken, manzarayı da seyredebilmeliyim.
Hatta deniz manzaralı olmalı. Huzur dolu akşamlarda, yıldızların altında, cırcır böceklerinin eşliğinde, sohbet etmeli, aynı zamanda ben udumu çalarken, eşimle ve sevdiklerimizle birlikte neşe içinde şarkılar söyleyebilmeliyiz. Hayal işte…

Bir araştırayım dedim. Araştırma yaparken, koca koca, devasa yazlıklar çıktı önüme. Herkesin zevkine tabii ki saygı duyuyorum, bununla birlikte; ben daha mütevazı, daha samimi, komşularımızla güzel dostlukların olduğu, aynı zamanda gürültüden uzak ortamları seviyorum.

Şu sıralar Tinyhouseları inceliyorum. Hepsi de muhteşem tasarım. Bununla birlikte, tiny houselarda yaşayan insanlar da tamamen yalnızlığı tercih etmiş.
(Sosyallikten uzak bir yaşam ise, hiç bize göre değil. )

Sonra şunu düşündüm; ‘ İnsanlar hem minimalist yaşayıp, hem sosyal olamazlar mı?
Evler bir site olarak küçük birer bahçe içinde, tiny house özellikte olup; aynı zamanda daha ekonomik olacağı için pek çok insanımız da bundan yararlanamaz mı? “

Eskiden ben de dahil kadınların en çok istediği; ‘evim kocaman olsun, akrabalarımız, dostlarımız gelsin, balkonum, mutfağım geniş olsun. Misafirlerimi rahat rahat ağırlayayım’ zihniyetiyle talep vardı ve belki #müteahhitler de bu talebe göre kocaman evler yapardı.

Bu Corona bize bir şey daha öğretti; sanırım en başta da minimalist yaşamı.

Böyle düşünüp uyuyakaldım.
Bunun için neler mümkün?
Umarım sizin de, benimkilere benzer hayalleriniz vardır.
Her şey hayal etmekle başlar.
Kimbilir belki de hayallerimiz gerçek olur. Ne dersiniz?…

Sevgiyle kalın…

Ayşegül Özkonak