EN SEVDİĞİNİZ ÇİÇEK HANGİSİ?

Ben Eskişehir’de bir köyde, bahçeli bir evde büyüdüm.
Babam, çocukken evimizin önüne ve yan tarafına çiçekler dikmişti. Leylaklar, renk renk güller, sokaktan geçenlerin; ” Bu güzel koku nerden geliyor?” diyerek başlarını çevirmelerine neden olan hanımeli; güllerin altında kimsenin dikkat etmediği ama o mis gibi kokusunu sanki sadece benim duyumsadığım sümbül ve nergisler…

Bahar geldiğinde ben her sabah, özellikle de okula gitmeden önce; o sümbül ve nergisleri mutlaka koklar, Yüce Yaradan’ıma şükreder, o şükürle otobüs durağına yürür, yine o huzur ve dinginlikle
okula varır, derslerimi de o keyifle dinlerdim.
Sanırım sümbül ve nergisin bende oluşturduğu duygu; mutluluk, huzur, coşku, neşe, sevinç, şükür, bahar, dinginlik, yeniden doğuş.
Bu iki çiçek, bende bu güzel çapaları oluşturmuş.

Şimdi ise #Coronadan dolayı tıpkı sizler gibi evdeyim. Buna rağmen, ne zaman sümbül ve nergis resmi görsem, ya da bir çiçekçinin önünden geçsem; bu duygular bende tekrar ortaya çıkar ve yüzüme şükürle karışık tatlı bir tebessüm yayılır…

Peki siz hiç düşündünüz mü?
Sizin en çok sevdiğiniz ve sizde duygu oluşturan çiçek ya da sizi en mutlu eden anı ne?

Not: Çapa belirli bir duyguyu veya duyu organlarını harekete geçiren, bir tür uyarıcıdır.

Sevgiyle kalın…
Ayşegül Özkonak
Kişisel Gelişim Eğitmeni ve Sosyal İletişim Danışmanı
05052509633

www.aysegulozkonak.com
aysegulozkonak@gmail.com
http://www.facebook.com/aysegul.ozkonak

https://instagram.com/kisiselgelisimdansman