NE ZAMAN ÜZÜLSEN BU SÖZÜMÜ HATIRLA
30 yıl önce Fakültede okurken Biyoloji Bölüm derslerini ve Eğitim Fakültesi derslerini aynı sene içinde vermeye çalışmaktaydım. İki fakültenin sınav tarihi açıklandığında, tarihlerin çakışmış olduğunu fark etmiş ve hemen Hocalarıma durumu izah etmiştim ancak; sınav tarihini değiştirme talebime rağmen; talebim geri çevrilmiş ve ben çaresiz kalmıştım… Üzüldüğümü gören annem:
– Kızım bir bak, dağlar var ovalar var.
– Evet anne?
– Yokuş var iniş var.
– Evet.
– Kıştan sonra bahar ve yaz geliyor mu?
– Evet?
– Her geceden sonra gündüz geliyor mu?…
– Evet geliyor….
– Hiç bir şey aynı kalmaz…
Demek ki sen de üzüldükten sonra sevineceksin. Hep böyle devam etmeyecek.
Hepsi geçecek…Ve sen geriye dönüp baktığında neden üzüldüğüne şaşıracaksın. Bundan sonra ne zaman üzülsen benim bu sözümü hatırla. Dedi. (Çakışıyor dediğim sınavların tarihleri değişti ve ben de o sınavlardan geçtim)…😊
Yıllarca annemin bu sözlerini düstur edindim…( Canım annem; biz çocukken ve gençken, bizim için çok muhteşem bir yaşam koçuydu. Bu özelliğimi annemden aldığımı inkar edemeyeceğim. 😊)

NOT: Benim bu 30 yıl önceki can sıkıntısı dediğim şey çoğunuza göre belki çok basit gelebilir ama o yıllarda sorsaydınız, benim için çok önemliydi. Şimdi sorduğunuzda ise, çok gereksiz.
O halde, acılar, üzüntüler, kaygılar, endişelerin miktarı da, sadece o zaman diliminde geçerli. Üzerinden biraz zaman geçtiğinde; ” Buna niçin bu kadar üzülmüştüm ki? Ne gerek vardı bu kadar yıpranmama?” Diyebiliyoruz.
Elbette içinde bulunduğumuz duruma, şartlara, olaya, yaşanmışlıklara göre ve bizim daha dirençli, daha iradeli, daha dik durabilme kapasitemize göre; verdiğimiz tepkinin de değiştiği muhakkak.
Bireysel olarak sorduğumuzda ise, her insanın acısı kendine büyük gelir. Belki daha büyük acılar yaşadık ya da yaşayacağız. Mesela ölüm acısı. Ve hepimiz biliyoruz ki, ölümün girmediği ev yok. O halde bu konuda yalnız değiliz.
Her ne olursa olsun, olayları değiştiremeyiz. Bununla birlikte o olay hakkında, bakış açımızı değiştirebiliriz.
Zamanın her şeyin ilacı olduğunu bilebilirsek, sorunun sadece bizde olmadığını düşünürsek ve olağanlaştırabilirirsek; bu bakış açısı bizi rahatlatır.

Bir şey daha; NE ZAMAN ÜZÜLSENİZ ANNEMİN BU SÖZLERİNİ HATIRLAYIN; bakış açınızın çok değiştiğini fark edeceksiniz…

Sevgiyle kalın. 🙂

Ayşegül Özkonak
Kişisel Gelişim Eğitmeni ve Sosyal İletişim Danışmanı