CİNSEL TACİZ YAŞAYAN ERGENE NASIL DAVRANMALIYIZ?
Geçen gün bir anne ağlayarak beni aradı. Kız 12 yaşında. Anne kızına bir cep telefonu almış. Kızıyla iletişimi çok güzelken, belli bir süre sonra kızında bazı değişiklikler olduğunu fark etmiş. Daha içe kapanık, daha sessiz, zaman zaman daha bir agresif olduğunu gözlemlemiş. Bir ara kızının telefonuna göz ucuyla baktığında ona aşk içerikli bir mesaj geldiğini görmüş.
Kızına “Bir erkek arkadaşın olabilir, benden saklama. Bana anlatabilirsin. Kim bu çocuk?” demiş ve kız, hiddetlenerek telefonu almış, ağız dalaşına girmişler. Aralarında şiddetli bir tartışma çıkmış ve anne kızına kendini tutamayıp bir tokat atmış.
1 aydır da konuşmuyorlarmış. Kız anneye görünmez bir duvar örmüş.
Anne bu kadar saklamasında bir sebep var diyerek savcılığa gitmiş. Telefonun dökümanını aldığında gözlerine inanamamış. Karşıdaki şahıs, kızının çıplak fotoğraflarını talep etmiş ve emeline ulaşmış.
Kız anne ile konuşmuyor annede kızla.
- Konuşmak istememenin nedeni ne?
- Bana yalan söyledi.
- İnsanlar neden yalan söylerler sence?
- Neden söylerler? Bunun babası da böyleydi. Gözüme baka baka yalan söylerdi.
- İnsanlar sürekli kontrol edildiklerinde, baskı uygulandığında, suçlanacakları korkusuyla yalan söylerler.
- Ona çok öfkeliyim hocam. Kızımdan soğudum. Çünkü bana yalan söyledi.
- Yani yalan söylediği için onu cezalandırıyorsun. Çünkü eski kocana benzetiyorsun. O senin canını yakmıştı. Şimdi de kızın, yalanıyla canını yaktı.
Onu reddediyorsun, öteliyorsun.
Bu tavırlarınla, onu kadın pazarlayan kurtlar sofrasına atabileceğinin de farkında mısın?
Kişi sahipsizse, reddediliyorsa, kendisine güvenilmiyorsa; kendisine sahiplenilecek kişiye yönelir.
Kızın ne yaparsa yapsın, hangi hatayı işlerse işlesin. O senin kızın. Ona sahip çık. Tavır yaptın ama küsmekten uzak dur.
Bir de onun açısından bak olaya.
Baba, anne ayrı. Babayı hiç göremiyor. Baba tamamen reddedilmiş. Kendisi babaya benzetiliyor. Baba figürü yok.
Tam da ergenlik çağında. Babaya benzer yaşça büyük bir erkek onla ilgileniyor. Bu onu mutlu ediyor. Çünkü bulamadığı baba eksikliğini belki onda bulmak istedi. Anne sürekli kontrolde. Baba, annenin ailesi tarafından kötüleniyor. Yaptığı hatadan dolayı kız da, babasına benzerlikle suçlanıyor. Kız, anne tarafından reddediliyor.
Sence bu kız ne yapar?…
…
NOT:
- Sevgili okurlarım, çocuklarımız hangi hatayı yaparsa yapsın, onlar bizim çocuklarımız.
Çocuğunuza karşı hissettiğiniz duygular, geçmişten gelen hangi duygularınızı tetikliyor? Önce o duygularınızı çözümleyin. Çözümleyemiyorsanız bir yardım alın. Alın ki, sizi temsil edecek olan evlatlarınızla bağınız güçlensin. - Böyle bir vakada; çocuklarımızı, gençlerimizi cinsel yönden istismar eden bu
insanlıktan uzak kişiler, mutlaka savcılığa şikayet edilmeli. Edilmeli ki, bir daha başka masum canları yakamasınlar. - Anne haklı olarak, kızının başına birşey gelmemesi için elinden geleni yapıyor. Bununla birlikte, annenin yöntemi yanlış.
Gence küsmek yerine, önce kendi hatası için özür dilemeli.
“Senin başına birşey gelmesinden korktum. Yalan söylediğin için, benden gizlediğin için kızdım. Kendimi tutamadım. Beni affet. Çok yanlış davrandım. Biz yine dost olabiliriz. Böyle bir şey yaşaman senin suçun değildi. Bu zorluğu da beraberce aşabiliriz.Yeter ki, birbirimize inananalım. Güvenelim.” Vb. Konuşmalı. Güvenini tekrar kazanmalı. Psikolojik destek de sağlanmalı. - Cep telefonları onların özelidir. Onu inceleminiz, kendi alanlarına saldırıdır.
Önce çocuklarınızla olan iletişiminizi güçlendirin.
Eleştirel ve kontrolcü ebeveyn olarak da, arkadaş olmaya çalışarak da bunu sağlayamazsınız.
Hep söylediğim birşey var. Çocuğunuzla dost ebeveyn olun. Olun ki, sizinle rahatlıkla dertleşebilsin. O zaman onu kontrol etmek zorunda kalmazsınız. Zaten O, size gerek kalmadan; kendisinin kontrolünü sağlar.
Sevgiyle kalın.
Ayşegül Özkonak
Kişisel Gelişim Eğitmeni ve Sosyal İletişim Danışmanı
05052509633
www.aysegulozkonak.com
http://www.facebook.com/aysegul.ozkonak
http://twitter.com/aysegulozkonak
https://instagram.com/kisiselgelisimdansman
Comments are closed.