ÇOCUKLARIN KİŞİLİK GELİŞİMLERİNDE ETKİLİ OLAN AİLE TUTUMLARI

1. AŞIRI KORUYUCU AİLE: Anne baba aşırı koruyucu ve kollayıcı dır. Çocuğun yapacağı her işi, anne baba yapar. Çocuğa sorumluluk verilmez. Çocuk başkalarına bağımlı ve kendine güvensiz yetişmektedir. Çocuğa özel dersler, kurslar aldırılır ve ondan beklenti yüksektir. Çocuk il dışı fakülteyi de kazansa, aileye bağımlı olduğu için aileden ayrılamaz, aile de ondan…Sorumluluk bilinci olmayan, bir takım saplantıları, takıntıları olan, özgüven ve iletişim sorunu olan bir birey olabilir.

2 AŞIRI HOŞGÖRÜ VE ÖZEN GÖSTERME: Doğru ya da yanlış davranışında kayıtsız şartsız hoş görüyle karşılaşan çocuk; bencil, doyumsuz, sınır tanımayan, bağımlılıkları olan ve herkesin her ortamda dikkatini çekmeye, bütün ilgiyi üzerinde toplamaya çalışan, sorumsuz, kırılgan, her dediği anında olsun isteyen, sabırsız, şımarık, antisosyal, sosyal ortama girdiğinde içe kapanık veya kurallara uymayan, öfke kontrolü sağlayamayan bir birey olabilir. Ailenin kontrolünü ele almıştır. Aileyi tehdit eder. Dediği olmayınca tehditlerini gerçekleştirir.

3.REDDEDİCİ SEVGİSİZ AİLE: Bir çocuk ailesi tarafından bazı sebeplerle reddedilirse, fiziksel ve psikolojik ihtiyaçları karşılanmaz, görmezden gelinir ya da düşmanca davranışlarla karşılaşırsa; özgüvensiz, topluma, insanlara sevgisiz, vicdansız, merhametsiz, altını ıslatan, tırnaklarını yiyen, kafasını sert yerlere vuran, suça meyilli(intihar bombacıları bu şekilde ortaya çıkar), isyankar, müzevir, yalancı, tikleri olan, saldırgan, kendi canına kıyabilen, evden okuldan kaçabilen, başkalarına, hayvanlara eziyetten zevk alan, cinsel sapkınlığa sahip bireyler olabilirler.

4.BASKI ALTINA ALMA: Çocuğun her yaptığı, her söylediği sürekli eleştirilir, çok fazla uyarılır ve dışlanır. Çocuğun isyankar, öfkeli, yalancı ve/veya aşağılık kompleksine sahip, özgüveni düşük, değersizlik, yetersizlik duygusu yaşayan, özsaygısı olmayan birey olma ihtimali yüksektir.

5. ÇOCUKLAR ARASINDA KIYAS
YA DA AYRIM YAPMA: Bazı aileler çocuklar arasında ayrım yapmakta ya birbirleriyle veya başkalarının çocuklarıyla çoc uğu kıyaslamaktadırlar. Bu tip bir davranışla çocuklar; yetersizlik, değersizlik, özgüven ve öfke sorunu yaşayabilirler. Davranış bozukluğu sergileyebilirler.

6.İLGİSİZ KAYITSIZ AİLE:’Saldım çayıra mevlam kayıra ‘tutumu. Çocuk kendisine bir rol model arar. Arkadaşlarıyla zaman geçirir, uygunsuz, kötü işler yapan bir suç makinesine dönüşebilir.

7.TUTARSIZ AİLE:Anne baba çocuk yetiştirmede tutarsızlık yaşarlar ve bunu çocuğa yansıtırlar.
Çocuk nerede duracağını bilemez. Doğru yanlışı ayırt edemez. İnatçı, asi, hırçın olabildiği gibi, içe kapanık pısırık, yalancı, dikkat eksikliği olan bir birey olabilir.

8. DEMOKRATİK TUTUM ve KABUL ETME: Abartıya kaçmayan bir hoş görü ve çocuğu kabul etme, onu bütün özellikleriyle kabul etmek anlamına gelir. Aile tutarlı ve anlayışlı tavırlar içindedir. Kurallar ve belli sınırlar içinde çocuk özgürdür. Onaylanır. Fikir, düşünce ve duygularına önem verilir. Çocuk kendini değerli hisserder. Ailece karar alınırken onun fikri de alınır…Kendine özgüvenli, yapıcı, olumlu, sosyal ilişkileri sorunsuz, başkalarının fikirlerine saygılı, empati yeteneği olan, duygusal zekası, akademik zekası, hayat başarısı yüksek çocuklar bu tip ailelerde yetişirler.

Çocuklarımızı yetiştirirken hangi aile tutumunu uyguluyoruz diye kendimize soralım.
Sonrasında da uygun, doğru aile tutumu geliştirelim. Hem ailemiz, hem çocuğumuz, hem toplumumuz, hem geleceğimiz için.

Şuna inanıyorum ki; biz bu toplumda yaşıyorsak, kimin çocuğu olursa olsun; bu çocukların hepsi bizim çocuğumuz…

Lütfen bu bakış açısıyla düşünerek, paylaşalım ve çevremizi hep beraber aydınlatmalım.

Sevgiyle kalın…

Ayşegül Özkonak
Kişisel Gelişim Eğitmeni ve Sosyal İletişim Danışmanı

www.aysegulozkonak.com

https://instagram.com/kisiselgelisimdansman