BENİM KENDİMİ BULMAM LAZIM
İster kadın ol, ister erkek; kendini bu zamana kadar bir zaman tünelinde izle.
Bebekliğini, çocukluğunu, gençliğini, şimdiki halini…

Düşün; şimdiye kadar kimler için yıprattın kendini?
Kimler için tavizler verdin? Kimlere “hayır” diyemedin?
Bu yaptıklarından sonra hayatında nelerle karşılaştın?
Daha çok mu takdir gördün?
Senin için “O nasılsa yapar, her işi kotarır” mı dediler?
Onlardan bu sözleri duyunca daha çok sevildiğini mi hissettin?

Bir işin sorumluluğunu alınca, o iş senin görevin oldu mu hiç?
Değerin; o işi asıl yapması gerekenler tarafından sen böyle yapınca bilindi mi, bilinmedi mi?
O işleri yapmaktan yorulduğunda, ve yorulduğunu (sözel ya da bedenen) ifade ettiğinde ya da sana ihtiyaçları kalmadığında, yanındakilerin senden yavaş yavaş uzaklaştıklarını fark ettin mi? (Fark etmediysen bir kez dene)

Hep başkaları için çırpındıkça, başkalarının vazgeçilmezi olmaya çalıştıkça; şunu bil ki ilk vazgeçilen sen olursun.
Neden mi? Çünkü sen kendini kabul etmiyorsun. Sen, onları memnun edersen; ancak o zaman var olduğuna, kabul edileceğine, sevileceğine, güçlü görüneceğine inanıyorsun. “hayır” diyememenin sebebi de o. Piyon gibi her olayda kurtarıcı olmak, ama değeri bilinmemek…
Görülmemek…Görünmez olmak…
Eğer başkaları tarafından görülmek istiyorsan, sınırını bil. Kimlerin hayatına ne kadar, ne ölçüde tat katacağını bil. Onlar senden bir şey talep etmeden kendinden fazlasıyla bir şeyler vermemeye çalış. Ama önce kendinin var olduğuna inan. Kendini sev. Kendinin değerli olduğuna inan. Dengeyi bil ve bul. Bil ki sen böyle oldukça, senin frekansına uymayanlar senden uzaklaşacak. Frekansına uygun olanlar ise daha çok karşına çıkacak.
Sevgiyle kal.
Ayşegül Özkonak

Aile Danışmanı

Kişisel Gelişim Eğitmeni ve Sosyal İletişim Danışmanı
www.aysegulozkonak.com