BEBEĞİM ERKEK (/ KIZ) OLMALI (MI?)
Bir genç kızın sözleri;
“Babam benim erkek olmamı çok istemiş. Ben doğunca ( annem kız doğurdu diye) birkaç gün, annemin yanına gelmemiş. Babaannemlerde kalmış. Biz beş kız kardeşiz. Annemin hiç erkek çocuğu olmamış.
Şu an, aileden ayrı bir ilde okuyorum.Ve çok mutsuzum.Erkeklere gıcık oluyorum. Şimdiye kadar hiç flörtüm olmadı. Anlaşabildiğim arkadaşım yok. Babamla futbol maçlarına giderdim. Hep erkek oyunları oynardım. Ama artık kendimi boşlukta hissediyorum. Ben kendimi sorguluyorum. Öyle de , böyle de mutsuzum. Ne tam öyle ne tam böyleyim. Bana evde ve okulda ” ERKEK FATMA” derlerdi. Başlarda sorun etmiyordum ama şimdi kendimi kötü hissediyorum
Ayrıca adet döngüsü sorunu yaşıyorum.Adet olamıyorum ”
Kök inancına bakıyoruz;
Babam beni daha çok sevsin diye erkek olmalıyım.
Dişi olmaktan nefret ediyorum.
Kadın olmak kötüdür.
Kadın olmak zordur.
Kadın olmak aşağılayıcıdır.
Kadın olursam babam beni sevmez.
Kadın olmaktan nefret ediyorum.
İnançları çıkıyor.
Bir erkeğin itirafları ;
” Üç kardeşiz. İlk çocuk benim. Annem benim kız olmamı çok istemiş. Kız çocuklarını da çok severmiş. Hatta küçükken bana kız elbiseleri giydirip, saçımı uzatıp tokalar takarmış. ” Benim oğlum kız gibidir, hiçbir kıza değişmem” deyişlerini hatırlarım.
Babam çok pasif bir adamdı. Sessiz, pek konuşmazdı. Annem güçlüydü, kuvvetliydi, dirayetliydi, evi, çarşı , pazarı hallederdi. Babam beceriksizdi, annem babamı bize hep kötülerdi, bizim yanımızda onu azarlardı.. Beni
de kız gibi yetiştirdi. Hep kızlarla oynardım. Erkeklerden uzak dururdum. Sonra kızlar beni benimsedi ama erkeklerle konuşamaz oldum. Şimdi de karşı cinsle ilişkim sıfır. İki cinsiyete de kendimi uzak hissediyorum. Çıkmaz içindeyim.”
İnançlarına bakıyoruz;
Annem beni sevsin diye kız gibi olmalıyım.
Erkek olmak kötüdür.
Babamdan nefret ediyorum.
Baba olmak güçsüzlüktür.
Erkek olmak ezilmektir.
Sevgili anneler; çocuklarınıza hamileyken, onun erkek ya da kız bebek olması konusunda lütfen ısrardan vazgeçin. Bununla ilgili bir takıntınız varsa lütfen kendiniz bir yardım alın. Sonra hamile olmaya niyet edin. Annenin düşünceleri, duyguları ( ki bunlar bir enerjidir) karnındaki bebeği her şartta etkiliyor.
Doğduğunda da,
“-Seni kız istiyorduk/ oğlan bekliyorduk. “gibi, onun cinsiyetini reddeden cümle kurmaktan, farklı beklentilerden uzak durun. Eşinizi çocuklarınıza kötülemeden vazgeçin.
Çocuk sırf anne-babası daha çok sevsin diye, cinsel kimliğinde sarsıcı değişikliklere kapı aralayabiliyor.
O da kendisinde ve çevresindekilerle ilişkilerde onulmaz yaralar açıyor. Bütün hayatını etkiliyor.
Ayşegül Özkonak
Bir cevap yazın